Die flamenco-lessen zijn werkelijk een genot om naar te kijken en ik vind het dan ook helemaal niet erg om twee uurtjes achter elkaar in het zaaltje te zitten.
Sterker: ik word jaloers! Ik wil ook van die schoenen en rokken en lekker vrouwelijk dansen!
Ik vraag me af waarom de volksdans hier zo populair is - afgezien van die mooie schoenen en rokken en die sexy moves. Waarom willen we in Nederland telkens weer wat nieuws? De meisjes hier zijn trots dat ze in de voetsporen van hun ouders treden en niemand die zegt: "En nu iets nieuws."
Op vier-jarige leeftijd beginnen ze met lessen in de traditionele dans de Sevillana en daar gaan ze hun hele jeugd meer door - en ze blijven het leuk vinden om de dans tot in z'n perfectie te leren.
Hoe jong ze ook zijn, die Spaanse meiden hebben één ding meteen onder de knie: de nonchalence waar ze mee dansen, in de wetenschap dat ze 't goed, zonder arrogant te zijn. Geen lachje kan - mag - er vanaf. Het is hier tenslotte een serieuze zaak, dat dansen.
Ik hoop dat ik binnenkort een filmpje van Saffier en Juup kan laten zien, maar hier volgt vast een kort voorbeeldje van de Sevillana:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten