11 - Over dromen die niet uitkomen en natte zonen

Ik heb een flinke stapel leeswerk meegenomen. De eerste twee weken vind ik - eerdere ervaringen indachtig waarbij ik vol goede moed meerdere lijfige volumes de halve wereld oversleepte in de veronderstelling dat ik ze allemaal zou lezen, en onderweg ongetwijfeld nog meer boeken zou moeten kopen, om uiteraard met diezelfde lege stapel weer huiswaarts te keren - dat ik dóór moet lezen. Mijn schoonouders komen halverwege en dan kan ik ze mooi een stapeltje gelezen boeken mee geven.

Ik lees er inderdaad flink wat die eerste weken - maar Jan Paul zal ze allemaal uitlenen aan Nederlandse mensen hier, zodat mijn schoonouders uiteindelijk zonder onze boeken weer zullen vertrekken.

Mijn droom om de boeken staand in het zwembad te lezen komt niet helemaal (of eerder: helemaal niet) uit - die eerste weken is het daar nog te koud voor. Begrijp me niet verkeerd, het weer is heerlijk, maar het is nog niet zo warm dat je in het zwembad kunt stilstaan zonder carne de gallina (kippevlees, zeggen de Spanjaarden, in plaats van kippevel) te krijgen. De reden voor het volkomen mislukken van mijn droom is mijn zoon.

Want ondertussen heeft Rhuben een nieuwe habitat gevonden - en zien we van hem alleen nog maar zijn rug en het opspetteren van een onuitputtelijke hoeveelheid waterdruppels.


Al dan niet gewapend met duikbril en snorkel spendeert hij aanzienlijke delen van de dag in het zwembad - en grijpt hij elke kans aan om zijn lijf in het water te laten plonsen: vlak voor het eten nog even, tijdens het eten nog even, na het eten nog even - waarna hij vervolgens door zijn vader voor straf - vanwege het vele weglopen tijdens het eten - nog eens het zwembad ingekieperd wordt.